Na czym polega odrobaczanie zwierząt?

Odrobaczanie zwierząt domowych, w tym przede wszystkim psów i kotów, to jeden z podstawowych zabiegów profilaktycznych, o których każdy powinien pamiętać. Pasożyty atakujące przewód pokarmowy naszych pupili to powszechny problem.

Pasożyty wewnętrzne u zwierząt domowych

Zwierzaki nieco inaczej podchodzą do kwestii higieny niż ludzie. Zwykle z ogromną ciekawością liżą wszystko, co napotkają na swojej drodze. To z kolei sprzyja przedostawaniu się do ich układy pokarmowego inwazyjnych pasożytów wewnętrznych, które mogą być groźne dla zdrowia — szczególnie dla młodych zwierząt, których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni wykształcony.

  • Najczęściej występujące pasożyty wewnętrzne u psów to m.in. nicienie (glisty, tęgoryjce i włosogłówki), tasiemce, pierwotniaki – kokcydia, giardie. Powodują one takie objawy jak m.in. ślinienie, przełykanie śliny, saneczkowanie, bóle brzucha, powiększony zarys jamy brzusznej, wzdęcia, apatia, biegunka. Trzeba jednak pamiętać, że brak objawów nie oznacza wcale, że pasożytów nie ma, dlatego nawet bez wyraźnych dolegliwości profilaktyczny zabieg odrobaczania jest konieczny.
  • Do typowych pasożytów u kotów zaliczamy: glisty, tęgoryjce i tasiemce, rzadziej lamblie. Gdy zaatakują układ pokarmowy, mogą powodować takie objawy jak m.in. wymioty, biegunka, spadek wagi, apatia lub niepokój, mniejszy lub zwiększony apetyt (w zależności od rodzaju robaka). Podobnie jak w przypadku psów, tak i u kotów pasożyty nie zawsze dają wyraźne symptomy, dlatego regularne wizyty u weterynarza są niezbędne.

Odrobaczanie psów

Odrobaczanie to obok szczepień jedna z najważniejszych kwestii profilaktycznych u psów — bez względu na to, czy zwierzę wykazuje objawy zakażenia pasożytami, czy też nie. Specyfikę odrobaczania warto ustalić z weterynarzem, który dobierze odpowiednią metodą, uwzględniają wszystkie najważniejsze czynniki, takie jak m.in. stopień ryzyka zarażeniem pasożytami (np. duże hodowle czy schroniska sprzyjają występowaniu pasożytów), środowisko bytowania, stan fizjologiczny psa (w tym przede wszystkim wiek i przebyte choroby) itd.

Następnie dobrany zostanie odpowiedni środek farmakologiczny. Rodzajów preparatów jest wiele, więc wspólnie z weterynarzem można dobrać metodę, która najlepiej sprawdzi się w przypadku naszego pupila.

Jak często odrobaczać psy?

Psy należy zacząć odrobaczać już w 2-3 tygodniu życia, gdyż szczeniaki wykazują większą podatność na infekcję pasożytami. Następnie lekarz weterynarz ustala późniejszy plan odrobaczania — najczęściej zaleca podanie kolejnych dwóch środków w odstępie 2 tygodni, a później co miesiąc. Jest to jednak tylko przykładowy plan działania profilaktycznego — w kwestii twojego pupila powinieneś podjąć decyzję wraz z lekarzem weterynarii.

Dorosłe psy odrobacza się nie rzadziej niż 6 miesięcy, a jeśli stopień ryzyka zarażeniem jest wyższy — nawet częściej.

Odrobaczanie kotów

Wybór odpowiedniego preparatu na odrobaczanie kotów najlepiej ustalić z weterynarzem, ale i w tym przypadku mamy sporo możliwości, m.in. tabletki (najpopularniejsze), żele, pasty i kropelki do zakrapiania karku. Bardzo ważne jest, aby leki stosować zgodnie z zaleceniami. Niewłaściwe ich podanie może niekorzystnie wpłynąć na zdrowie pupila.

Jak często odrobaczać koty?

Plan odrobaczania kota najlepiej uzgodnić z weterynarzem. Pierwsza wizyta w gabinecie weterynaryjnym w tym celu jest zalecana już w pierwszych tygodniach życia kota. U dorosłych zwierzaków zaleca się odrobaczanie co pół roku — u kotów domowych lub co 3-4 miesiące — u kotów wychodzących.